Türk Boğazlar Sistemi
Türk Boğazlar Sistemi (TBS) İstanbul Boğazı, Marmara Denizi ve Çanakkale Boğazı’ndan oluşan Akdeniz ve Karadeniz arasındaki balık göçü ve gemi trafiğinin yegâne bağlantısını oluşturan önemli bir geçiş yoludur. Bağladığı denizlerin birbirlerinden tamamıyla farklı özelliklerde su kütlelerine sahip olmalarından dolayı Marmara Denizi yaklaşık 25 m. derinlikte keskin bir ara yüzey ile birbirlerinden ayrılan iki tabakalı yapıdadır. Üst tabakada İstanbul Boğazı’ndan gelen Karadeniz kökenli az tuzlu (~18psu) düşük yoğunlukta sular ile alt tabakada Çanakkale Boğazı’ndan gelen Akdeniz kökenli çok tuzlu (~38psu) yüksek yoğunlukta sular bulunmaktadır.
Ortam gürültüsü, izleme programlarında (DSÇD), 1/3 oktav bandı 63 ve 125 Hz (1μΡa RMS; yılda ortalama gürültü seviyesi) olmak üzere düşük ve orta frekansların izlenmesini önermektedir. Bu frekans aralığına giren yağmur, rüzgar, dalga ve canlılar doğal ortam gürültüsü olarak değerlendirilirken; yine bu frekans aralığında yer alan gemi trafiği ve liman çevreleri başlıca insan kaynaklı ortam gürültüsü olarak geçmektedir. Türk Boğazlar Sistemi Karadeniz ve Ege Denizi arasında yegane su yolu olması ve ayrıca yoğun sanayi bölgesi olmasından dolayı gemi trafik hattı ve liman çevreleri başlıca gürültü kaynaklarıdır.
undefined
TBS Karadeniz ve Akdeniz’de yaşayan canlılar için bir biyolojik koridor, bir bariyer ve/veya denizler arası uyum sağlama bölgesi olarak da tanımlanmıştır . Palamut ve lüfer gibi pelajik balıklar TBS üzerinden Karadeniz ve Ege Denizi arasında mevsimlik göç ederler . İstanbul Boğaz'ında gözlenen ve koruma altında olan üç tür deniz memelileri, Delphinus delphis ve Tursiops truncatus vardır. Beslenmek için pelajik balıkları takip eden bu memeliler için de boğazlar en önemli göç yoludur ve bahar aylarında daha fazla sayıda Boğaz’da gözlemlenirken sonbaharda çok fazla rastlanmazlar.
